Öğretmenlik Meslek Kanunu çıkmadan yaklaşık 17 yıl önce 2005 yılında Kariyer Basamakları Yönetmeliği ile öğretmenlerimiz “Öğretmenlerin kariyerini ölçme” iddiasıyla sınava alındılar. (1) Aslında burada öğretmenler ve eğitim emekçilerini de karşı karşıya getirmiş oldular. Oysa eğitim öğretim yalnızca öğretmenlerden oluşmuyor. Bu da işin adaletsiz ve eksik ayrı bir yönü.
İddia edildiği gibi kariyeri ölçen(!) değil, öğretmenleri ayrıştıran bir sınav oldu ve süreç içerisinde bu uygulamanın yanlış olduğunu söyleyen sendikalarla birlikte birçok öğretmenimiz de hukuki yollara başvurdular. Bu yönetmelikten ve uygulanan sınavdan kaynaklanan hak kayıpları üzerine açtıkları davaları birer birer kazanmaya başladılar.
Sınavla birlikte uzman ve başöğretmen sayıları için konulan kotalar mahkemeler tarafından kaldırıldı. Binlerce öğretmen uzmanlık tazminatını almaya ve bu unvanı kullanmaya hak kazandı. Kaybettiği davalarla deyim yerindeyse köşeye sıkışan Milli Eğitim Bakanlığı yönetmeliği mevzuattan kaldırarak kazanılan davaların uygulanabilirliğini yok etmiş oldu.
O dönemde sendikal ziyaretlerimizde okullara gittiğimizde şu benzetmeyi yapmıştım bir sendikacı olarak: Mahallenin şımarık çocuğu, mahalle maçında kendi takımı sürekli gol yiyip maçı kaybedeceğini anlayınca, “Top benim, ben oynamaktan vazgeçtim” deyip eve giderek maçı kaybetmekten kendini kurtardığı gibi, Milli Eğitim Bakanlığı kaybettiği yüzlerce davanın tazminatını ödememek için yönetmeliği iptal etti, ben küstüm oynamıyorum dedi. Kariyer Basamağı Yönetmeliğinin iptal edilerek mevzuattan kaldırılması bundan farklı değildir demiştik…
Yıllardır kazandığı davaların uygulanmasını, maddi ve manevi hak kayıplarının karşılanmasını bekleyen öğretmenler bu sefer 2022 yılında kanun yoluyla bu ayrıştırmaya uğramaktan kurtulamadılar. (2)
Öğretmenler arasında maaş farkı oluşturmaktan başka işe yaramayan bu uygulamaya karşı bu sefer Eğitim-iş sendikası başta olmak üzere birçok sendika, dernek, yüzbinlerce öğretmen ve eğitim emekçisi sokaklara dökülerek eylem yaptılar, tepkilerini haykırdılar, ayrışmak istemediklerini yüksek sesle haykırdılar. Sınav, unvan değil saygı istiyoruz dediler…
Aynı işli yapan, aynı öğretmenler odasını kullanan, aynı sınıflara giren, aynı okulda görev yapan, aynı sorumluluk ve yetkiye sahip olan öğretmenler farklı unvanlar ve farklı maaş gelirlerine sahip oldular bu kanunla. Milli Eğitim Bakanlığı çalışma barışını ve öğretmenler arasındaki birlik ve bütünlüğünü bozan adaletsiz bir kanun ortaya koydu. Bu adaletsizlikler öğretmenleri mutsuz, öğrencileri umutsuz kıldığı gibi Türk Milli Eğitim Sistemini de bir kaosa sürüklemektedir.
Oysa öğretmenlere ödenen ve maaş farklılığına yol açan bu ödemeler aslında bir çeşit eğitim tazminatıdır. Çözüm son derece yalın ve kolaydı aslında. 657 sayılı Devlet Memurları Kanuna (3) iki satırlık bir madde eklenerek bu çözülebilirdi: “Tüm eğitim emekçileri mesleklerinin 10. Yılında birinci eğitim tazminatını almaya hak kazanır. Mesleklerinin 20. Yılına ulaşan eğitim emekçileri ikinci kez bu eğitim tazminatını almaya hak kazanır.” Demeleri yeterliydi.
Elbetteki bu seçenek Atatürk devrim ve ilklerine yürekten bağlı, çözümden yana akılcı davranan bir iktidar ve Milli Eğitim Bakanlığının yapacağı bir iştir. Kaostan ve kutuplaşmadan beslenen, aklı ve bilimi değil tarikat ve cemaatleri kılavuz edinenlere ne söyleseniz karşınızda duvar vardır!
- meb.gov.tr/upload/2005-ek_kbys_kilavuz_2006.pdf
- https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2022/02/20220214.pdf
- https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.657.pdf
Öğretmen Namık Kemal AYDOĞAN
